کد مطلب:48260 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:6

گنجینه پرسمان » قرآن

دربارة شعيب كه نامش در قرآن آمده، توضيح دهيد، كه بود؟ چه مأموريتي داشت و چه كارهايي انجام داد؟

شعيب يكي از پيامبران الهي است كه خداوند اورا به سوي مردم مَدْين و اَيْكه فرستاد تا آنها را به يكتاپرستي و آيين خدايي دعوت نمايد و از بتپرستي و فساد اخلاقي نجات بخشد.

مَدْين شهري بود نزديك شام كه مردم آن علاوه بر بتپرستي و فساد اخلاقي، در داد ستدها، خيانت، كم فروشي و كلاه برداري ميكردند. اَيْكه نيز قريهاي آباد و پر درخت در نزديك مَدْين بود، مردم آنها نيز همانند مردم مدين غرق در فساد بودند.

حضرت شعيب با منطق و استدلال و شيوههاي حكيمانه و مهرانگيز، قوم خود را به سوي خدا، عدالت و نيكوكاري دعوت ميكرد، بيان او به قدري جالب، جاذب و گيرا بود كه در بين پيامبران به خطيب الانبيأ معروف است. قرآن كريم نمونهاي از بيانات آن حضرت را در هدايت قومش بيان نموده است كه فرمود: اي قوم من! خدارا پرستش كنيد، كه جز او معبود ديگري براي شما نيست. پيمانه و وزن را كم نكنيد (و دست به كم فروشي نزنيد). من (هم اكنون) شما را در نعمت ميبينم; ولي از عذابِ روزِ فراگير، بر شما بيمناكم. اي قوم من! پيمانه و وزن را با عدالت، تمام دهيد; و بر اشيأ و اجناس مردم، عيب نگذاريد; و از حق آنان نكاهيد، و در زمين به فساد نكوشيد...(ر.ك: هود، 84ـ95.)

قوم شعيب جز عدة كمي، بقيه به جاي اين كه به دعوت مهرانگيز و منطقي شعيب گوش فرا دهند و براي تأمين سعادت دنيا و آخرت خود، از او اطاعت كنند، لجاجت كردند و با كمال گستاخي و بي پروايي در برابر او ايستادند، و سرانجام به عذاب و هلاكت گرفتار شدند.

خداوند در آيات مختلفي از جمله: اعراف، 85ـ93; هود 84ـ95; شعرأ، 176ـ189; عنكبوت، 36ـ37 از حضرت شعيب و قومش ياد نموده است.( جهت آگاهي بيشتر به قصههاي قرآن، محمدي اشتهاردي، ص 227ـ235، انتشارات نبوي / بحارالانوار، علامه مجلسي، ج 12، ص 373ـ388، مؤسسة الوفأ، بيروت / قصص الانبيأ، سيد نعمت اللّه جزايري، ص 210ـ214، نشر كتاب خانه آيت اللّه مرعشي قم / قصص الانبيأ، راوندي، ص 142ـ147، بنياد پژوهشهاي آستان قدس رضوي مراجعه فرماييد. )